Toplumsal Kaos Kapıda!

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Son günlerde travmatik olaylarla uyandık her yeni güne. Hep benzer sorular soruluyor etrafta; bize neler oluyor? değişen ne? Cevaplar mı çok net değil. Aslında her dönemin kendine göre zorlukları ve travmaları oluyor ama unutuyor insan, yaşadığı zamana odaklanıyor. Her olay yaşandığı dönemde anlamlı ve önemli. Değişen zamanla beraber farklı ve travmatik olayların yaşanmasının bir çok sebebi var. Bir tek bizim toplumumuz mu yaşıyor bu tür değişimleri ve olayları? Tabi ki hayır ama son yıllarda farklı olayları daha sık yaşadığımız bir gerçek. Özellikle son yıllarda genç bireylerin ölümleriyle sarsılıyor toplum. Zamansız olması daha da çok artırıyor acıyı, toplumun her kesiminden isyan çığlıkları yükseliyor ama ne fayda, olan olmuş, giden gitmiştir, isyan boğazımızda bir çığlık bile olamıyor, sıkışıp kalıyor.

Toplumda yaşanan değişimlerin birçok nedeni var, moderniteden tutun da, tatminsiz hayat şartlarına, toplumsal bağımlılıktan tutun da gelecek kaygısına. O kadar belirsiz ki geleceğimiz, mesleğiniz olsa bile hayatınızı sürdürüp sürdüremeyeceğiniz belirsiz. Bu belirsizlikte insan yolunu kaybedebiliyor tabi ki, hele bir de sağlam aile bağları ve destekçileri yoksa. Bunlarla bağlantılı toplumsal kaos yaratacak intihar olaylarının da arttığını görmekteyiz.

Geçtiğimiz günlerde iki asker gencin hayatlarına son verdiği haberiyle sarsıldı gündem. Bu gençlerin hayatlarına neden son verdiği araştırılıyormuş, umarım bulunur. Bu gençlerin bir travma yaşadığı kesin de nedenini bulmak önemli. Askerlik görevlerini yerine getirmek için askerde bulunan bu gençlerin intihar etmesi ise bu gençlerin vatani görevlerini ne kadar gönüllü yaptıklarını ya da bu göreve ne kadar hazır olduklarını sorgulatıyor. Mecburi görev mi olmalı askerlik, ‘vicdani red’ neden hak olamıyor!!! ‘Vatani’ bir görevin gönüllülük esasına bağlı olması gerekmez mi ki gerçekten faydalı olsun ve travmalara yol açmasın.

İntihar bireysel olmanın ötesinde toplumsal bir sorun, gerek ekonomik, gerek psikolojik bunalım yaşayan bireyler çıkış yolu ve kendisine destek olan bir kurum bulamadığı noktada bu yola başvurabiliyorlar. Bunun yanında,  toplumun bireylerin üzerindeki kontrolünün başarısız olması, toplumsal ve aile bağlarının zayıflamasından dolayı da ortaya çıkabiliyor. Bireyin yaşamının tamamen değişmesi, başka bir değişle yaşadığı hayatın alt üst olması, değişen ortama adaptasyon sorunu da, ki askerlik görevi bir gencin hayatında yaşadığı büyük bir değişikliktir, depresyona sürükleyebilir. İnsan hayatında büyük değişimlerin olacağı dönemlerde, depresyonu önleyici ve uyumu sağlayıcı çalışmalar yapılmalıdır ki travma yaşanmasın. Bu tarz çalışmaların devletin herhangi bir kurumunda yapıldığını ya da yeterli düzeyde yapıldığını sanmıyorum yada hiç karşılaşmadım. 

İntihar travmalarını atlatmaya çalışırken başka bir gencin araç içerisinde ölü bulunduğunu öğrenip tekrar sarsıldık. Nedenleri  ne olursa olsun  gençlerimizi kaybediyoruz. Bu ölümlerin nedenleriyle ilgili derinlemesine araştırmalar yapılmalı ki önlemler alınabilsin. Bu ölümler toplumsal destek mekanizmalarının yeterince görevlerini yerine getiremediğinin bir göstergesi. Bir yerlerde eksikler var ki gençler hayatlarından vazgeçebiliyor, yaşam yerine  ölümü tercih edebiliyor. Herşeye para ayrılıyor da ruhsal ve toplumsal sağlığımızı düşünen yok. Adım atmak için ille de birilerinin acı çekmesi yada bıçağın kemiğe dayanması gerekiyor malesef. Toplumdaki her bireyin sistemdeki eksikliklerin giderilmesi için talepte bulunması gerekiyor. Çığlıklar artık sessiz olmamalı, ses getirmeli.  Aksi taktirde toplumsal kaos ve mutsuzluk kapımızda!