Ebeveyn-çocuk İlişkisi Nasıl Olmalıdır?

0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Sağlıklı çocuklar sağlıklı ailelerde yetişir, bu yüzden ebeveyn ve çocuk arasındaki ilişki üzerinde durulması gereken önemli bir konudur. Sağlıklı çocuklar yetiştirmek, ailenin kendi içindeki iletişimine, çocuklara yaklaşımına ve bilicine bağlıdır. Ebeveynlerdeki sağlıklı çocuk yetiştirme bilinci teknolojiyle birlikte artmakta ancak zaman zaman çocukların üzerine bir yük olarak geri dönmektedir.  Çoğu ebeveyn çocukları başarılı olun diye varını yoğunu yatırıp çocuklarını en iyi okullara gönderirler. Özel dersler aldırırlar, her türlü aktiviteye gönderirler. Ancak çocuğun sağlıklı bir kişiliği nasıl geliştireceği üzerinde pek durulmaz, ya da bu konuda ne yapılacağı bilinmez. Atlanan başka bir nokta, çoğu zaman çocuğun yeteneği ve isteğinin  ne olduğudur. Aslında hayatta herşey başarı değilir. Başarıdan öte en önemli nokta çocuğun içinde bulunduğu dönemi sağlıklı yaşayabilmesi ve sağlıklı kimlik geliştirebilmesidir. Oysa, çoğu zaman dersten derse koşuşturmak zorunda kalan çocuk yaşından büyük sorumluluklar almak zorunda kalmakta ve çocukluğunu yaşayamamaktadır. Başarılı olmak tabi ki önemli ama herşey zamanında güzel ve anlamlı. Unutulmaması gereken yeteneği doğrultusunda yönlendirilen ve desteklenen her çocuk zaten doğal olarak kendi alanında başarıyı  yakalar.

İnsan hayatında gelişim özellikleri her dönemde farklılık gösterir, bununla bağlantılı ihtiyaçlar da yaşa bağlı olarak değişir. Çocukluk döneminde sürekli anne-babayla zaman geçirmek isteyen, ilgi bekleyen, masal okunmasını bekleyen çocuk, ergenlik döneminde anne-babadan bağımsız zaman geçirmeyi, arkadaşlarıyla daha çok zaman geçirmeyi isteyecektir. Bu tür değişimler doğal gelişim dönemi değişiklikleri olup normal karşılanmalıdır. Bu dönemlerin gelişimsel özelliklerinin bilincinde olmayan ebveynler ergenle daha çok çatışma yaşar. Bu yüzden çocuğun kişilik özellikleriyle, gelişimsel özelliklerini yakından takip etmek aile huzuru ve iletişimi için gereklidir. Dolayısıyla  çocukla iletişimde çocuğun yaşı, cinsiyeti ve kişilik özelliklerini dikkate alarak hareket etmek gereklidir.

Ebevenler çocuklarının büyüdüğünü kolay kolay kabul edemezler, bu yüzden ergenlik dönemi hem anne-baba hem de ergen için sancılı bir süreçtir. Çocukluk döneminde olası tehlikelere karşı açık tavır sergileyebilen aileler aynı tavrı ergenlik döneminde sergilemeye çalışınca ciddi bir karşı çıkışla karşılaşabilirler. Çocuklukta açık olabilen bu denetim, ergenlik döneminde uzaktan olmalıdır. Ergenin arkadaş seçimi kontrollü ama baskıcı olmamalıdır. Özgürlük sınırsızlık anlamına gelmemelidir. Bu dengeyi kurmak zor olsa da aile içi sağlıklı iletişim için önemlidir.

Unutulmaması gereken çocuk ailenin bir yansımasıdır. Aile içindeki bireylerin kişilik yapısı, ve davranışları çocuğun kişiliğini şekillendirir. Örnek vermek gerekirse, çocuğun dinlemeyi öğrenmesi aile bireylerinin birbirini ne kadar dinlediğiyle bağlantılıdır. Kendi içinde iletişim becerilerini kullanamayan bir ailede yetişen çocuk da iletişim kurmakta zorluk yaşar. Özellikle çocukluk döneminde dinlenmek, değerli hissetmek ve ciddiye alınmak çok önemlidir. Çocuğunu dinlemeyen ebeveynler çocuklarının da onları dinlemesini beklememelidir.

Kısacası ebeveynler ile çocuk arasındaki ilişkiyi ebeveynler kendileri belirler. Nasıl bir çocuk yetiştirecekleri tamamen kendi davranışlarına ve bulundukları çevreye bağlıdır. Ne tamamen sınırsız ne de çok baskıcı olmak çocuk yetiştirmek için uygun bir zemin hazırlamaz. Belli sınırlar çerçevesinde kendi hayatı için olan kararlarda söz hakkı olan çocuk kendi benlik saygısını kazandığı için kendine olan güveni oluşur ve sorumluluk almaktan korkmaz. Ebeveynler çocuklarından bekledikleri davranışları onlara aşılamak için kendileri de uygulamalı, empatik davranmanın önemini unutmamalıdırlar.